فلاحت نیوز " از این که کفش نداشتم ناراحت بودم تا اینکه روزی در خیابان راه میرفتم جوانی را دیدم که "پا نداشت "
کار نيکو انفاق و کمک به عزيزان موهبتي است که خداوند بزرگ هر کسي را نصيب نخواهد کرد آنان که با روح بلند ومناعت طبع دل پر محبت و دستاني گشاده و بخشنده ، همنوعان خود را چون خود دوست دارند و شيريني و طعم خوش زندگي را براي ديگرا ن نيز آرزو دارند . اينان به يقين در پيشگاه حق تعالي عزيز و گرامي اند و از بهترين پاداش بر خوردارند.
با این مقدمه کوتاه سراغ سالگردی میروم که زندگی مردم یک شهر را تغییر و هر خانواده ای را به طرقی گرفتار کردو سالی که با مصیبت گذشت ...امتحان بود ,نحس بود , گذشت ......
در سال گذشته همشهریانی در کنارم بودند که امسال نیستند و دیگر صدای لبخندهای زیبایشان را کسی نمیشنود .... یکشنبه بود بیست و یکم آبان ماه نود و شش ....عجب اعدادی زشت و بدی ....شب ها از یکشنبه ها میترسم که نکند بیاید و برود و باز هم قربانی بگیرد .....یکسال گذشت .....هر روز در میان کوچه های غمگین و شکسته سرپل ذهاب وقتی راه میروم تنها چیزی که جلوی راهم است کانکس های رنگی است که کودکانی به عنوان تفریح گاه از این کانکس ها استفاده میکنند و بازی های کودکانه قدیمی را دوباره به میان خود آورده اند .......میدانم کهنسالان دیگر خسته شده اند چون گرد و خاک داخل معابر و گرد و غبار نای نفس کشیدن را بروی آنان بسته است .....ولی گهگاهی در هوای ابری سرپل ذهاب رعد و برق ها آسمان این شهر را روشن میکنند و سبب بارش الهی میشوند اما این رحمت الهی نیز برای زلزله زدگان سختی هایی را بدنبال می آورد چون رد شدن از برخی معابری که آبگرفتگی دارد یا باید قایقی ساخت یا راهی یافت ....در این سالی که گذشت انسان هایی در سراسر ایران برای مردم سرپل ذهاب گل کاشتند نهایت سعی و تلاش خود را انجام دادند و در همان روزهای اولیه پا به پای زلزله زدگان همانند کوهی استوار تکیه گاه مردم شدندو ثابت کردند این مردم هنگام سختی ها و مشکلات همیشه در کنار هم ایستاده اند ...
سرپل ذهاب ، حال به مکانی فاقد شور و نشاط تبدیل شده است . دیگر هیچ کس نمی خندد و همه غمگین و نگرانند چون سالگرد شهدای زلزله نزدیک و نزدیک و نزدیک تر میشود
سختی های زندگی و مشکلات بخشی از زندگی هستند. آنها مثل همین زلزله هستند . درست مثل زلزله ، راه گریزی از این مشکلات ندارند، حتی اگر خودمان را در سرپناهی مخفی کنیم ، زلزله هنوز همانجاست. به همین دلیل باید یاد بگیریم چطور برای آن آمادگی پیدا کرده و بیرونشان کنیم. سختی های زندگی مهمترین عنصر ما برای ساختن شخصیتمان هستندشخصیتی که برخی از در این زلزله از بودن آن عاجز بودندو سربلند بیرون نیامدند .
مشکلات و سختی های زندگی به ما کمک می کنند که صبور باشیم و صبر شخصیتمان را قوی تر کرده و کمکمان می کنند هر بار بیشتر به خداوند اعتماد کنیم تااینکه در نهایت امید و ایمانمان بیشتر و قوی تر شود,,,,
این ذات دنیاست که با تغییر احوال و فصول و مرگ حتمی، به انسان آگاهی می دهد که اینجا جای ماندن و قرار نیست. بنابراین برخورداری ها و بلاها، معیار سعادت نیستند و از همین جاست که نقش بلاهادر سیر و سلوک معنوی و شکوفایی قابلیت های درونی انسانها آنقدر اهمیت پیدا می کند
روزهای سخت بهایی ست که باید برای سرافرازی پرداخت .
چون سرپل ذهاب همیشه سر فراز و سربلنداست و دوباره سبز خواهد شد
یکشنبه بیستم آبان ماه نود و هفت