فلاحت نیوز : فرزاد پورمرادی – هاشمی رفسنجانی تنها سیاستمدار جمهوری اسلامی بود که جایگاههای سیاسی خود را نه با بخشش و کرم  دیگران بلکه با صندوق رأی یا اعتبار خویش کسب کرد . او یکی از ستون های انقلاب اسلامی بود و وجود و امتداد حضورش را باید در خودش جستجو کرد .
 در کنار نمایندگی و ریاست مجلس شورای اسلامی ؛ دو دوره نشستن بر قوه مجریه و مجلس خبرگان رهبری وی در نهادسازی مدنی در بدنه روحانیت و درون جامعه پس از انقلاب همراهی داشت . نمونه آن جامعه روحانیت مبارز و کارگزاران سازندگی بود . در سالیان اخیر وی هر چه بیشتر خود را مدافع فضای باز سیاسی و مخالف سانسور معرفی می کرد .
 شیخ بهرمان گرچه در سال های اخیر مورد غضب بخشی از قدرت قرار گرفت ولی وی غضب شدگان دیگر را رها نکرد و همیشه تلاش داشت نمونه متفاوتی از قدرتی باشد که در بوجود آوردنش سهیم بوده است . او حتی حاضر شد سهم معنوی اش در امامت جمعه را وانهد تا در جامعه بماند و بگوید او متفاوت است .
چشم های هاشمی در سال های اخیر به قدرت جامعه دوخته شده بود و هر چه بیشتر با دیروز پرانتقادش فاصله می گرفت و توانست بسیاری از منتقدانش را به تأمل وا دارد و یا با خود همراه سازد . هر چند زخم هایی هرگز مداوا نشد . ☺️
آیت الله رفسنجانی گرچه اولویت را توسعه اقتصادی می دانست ولی برای پیروزی سیدمحمد خاتمی در دوم خرداد 76 و دور دومش کوتاهی نکرد . وی حتی پس از رد صلاحیت و غضب بخشی از قدرت در انتخابات 92 حسن روحانی را به جامعه معرفی کرد تا ایران از انزوای بین المللی برهد ؛ ملت نفس بکشد و عقلانیت به امور برگردد .
تقریبا اکثر سیاست ورزی هاشمی توجه به صندوق رأی و اهمیت زایی آن بود و همواره بخش اصلی وزن کشی سیاسی اش با انتخابات بود .
 در کنار همه اینها اما هاشمی درس بزرگی به جامعه داد که در شرایط سخت نباید به رقیب وا داد و عقب نشست . پس از رد صلاحیتش در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری توانست جو ناامیدی را از جامعه ایران بزداید و در ناکام گذاشتن مخالفان سهم مهمی ایفا کرد . گرچه هر روز که می گذشت تریبون های اندکی را در اختیار داشت ولی صدایش هر چه بیشتر شنیده می شد . او توانست صدای نقاد پر شنیداری در درون قدرتی باشد که از حضورش نگران بود و وی تلاش داشت بگوید نمونه دیگر و تساهل گونه ای از آن قدرت است که به جامعه بازگشته است .

اکنون و پس از درگذشت وی طبیعی است بیشینه نگرانی و ناراحتی از سوی مردم و کنشگرانی باشد که خود را با صندوق رأی شریک می دانند و احساس می کنند در نبود هاشمی کار سخت شده است . آنها الان بهتر می دانند جای خالی اش چقدر احساس می شود .
 حال ایرانیان ؛ انتخابات اردیبهشت آینده را بدون وجود آیت الله سپری می کنند و باید دید آیا این سایه نبودنش است که سنگینی می کند و یا درس بزرگ وی در جامعه شنیده شده است ؟